آهنگسازی یکی از شاخههای هنری است که با استفاده از صدا به خلق آثار زیبا و جذاب میپردازد. آهنگسازی نیازمند دانش و مهارت در استفاده از عناصر موسیقیایی مانند ساز، ریتم، هارمونی و ملودی است. همچنین آهنگساز باید با تکنیکها و روشهای خلاقانه آشنا باشد تا بتواند آثار منحصر به فرد و هنری خلق کند. در این مطلب، قصد داریم به بررسی قوانین اساسی برای آهنگسازی بپردازیم. مطالب را به چهار بخش تقسیم کردهایم:
- مفاهیم پایهای آهنگسازی
- ساختار و فرم آهنگ
- هارمونی و ملودی
- تکنیکها و روشهای خلاقانه
بخش اول: مفاهیم پایهای آهنگسازی
آهنگسازی فرایندی است که در آن آهنگساز با استفاده از عناصر موسیقیایی مانند صدا، ساز، ریتم، هارمونی و ملودی یک اثر هنری خلق میکند. آهنگساز باید با مفاهیم پایهای موسیقی آشنا باشد تا بتواند آثار خود را به صورت منظم و منطقی بسازد. برخی از این مفاهیم عبارتند از:
- صدا : صدا یک ارتعاش فشار هوا است که توسط گوش شنیده میشود. صدا دارای خصوصیات مختلفی مانند بلندی، نوع، فرکانس و تن است.
- ساز : ساز یک وسیله است که توسط نوازنده برای تولید صدا استفاده میشود. سازها را میتوان به دستههای مختلفی مانند سازهای زهی، سازهای کوبهای، سازهای بادی و سازهای الکترونیک تقسیم کرد.
- ریتم : ریتم نحوه تقسیم زمان در موسیقی است. ریتم شامل عناصری مانند نت، سکوت، وزن و الگو، ضرب و اندازه است.
- هارمونی : هارمونی رابطه صدای چند نت یا چند ساز در یک زمان است. هارمونی شامل عناصری مانند آکورد، گام، تغییرات و تضاد است.
- ملودی : ملودی دنبالهای از نتهای صوتی است که به صورت پشت سر هم قرار گرفته و چینش خود را در حافظۀ شنیداری شکل میدهد. ملودی شامل عناصری همچون فرکانس، ارتفاع، شکل و حالت است.
بخش دوم: ساختار و فرم آهنگ
یکی دیگر از قوانین اساسی برای آهنگسازی این است که آهنگساز باید با ساختار و فرم آهنگ آشنا باشد تا بتواند آثار خود را به صورت منظورپذیر، جذاب و همگون بسازد. ساختار و فرم آهنگ نحوه تقسیم و ترکیب بخشهای مختلف یک آهنگ است. برخی از این بخشها عبارتند از:
- مقدمه: بخشی است که در آغاز آهنگ قرار میگیرد و معمولا به عنوان یک معرفی یا یک پیش درآمد عمل میکند. مقدمه میتواند شامل یک ملودی، یک ریتم، یک هارمونی یا هر ترکیبی از این عناصر باشد.
- بیت : بخشی است که در ادامۀ مقدمه قرار میگیرد و معمولا به عنوان یک پایه یا یک هسته عمل میکند. بیت شامل یک ریتم منظم و تکرار شونده است که میتواند با نتهای صوتی، سازهای مختلف یا صداهای دیگر همراه شود.
- قسمت A: بخشی است که در ادامۀ بیت قرار میگیرد و معمولا به عنوان یک قسمت اصلی یا یک قسمت خوانده شده عمل میکند. قسمت A شامل یک ملودی اصلی است که معمولا با هارمونی مناسب هماهنگ شده و توسط خواننده اجرا میشود.
- قسمت : B بخشی است که در ادامۀ قسمت A قرار میگیرد و معمولا به عنوان یک قسمت فرعی یا یک قسمت پاسخ داده شده عمل میکند. قسمت B شامل یک ملودی فرعی است که معمولا با هارمونی مناسب هماهنگ شده و توسط خواننده اجرا میشود.
- پل: بخشی است که در ادامۀ قسمت B قرار میگیرد و معمولا به عنوان یک قسمت تغییر داده شده یا یک قسمت رفع تضاد عمل میکند. پل شامل یک تغییر در هارمونی، ملودی، ریتم یا سبک آهنگ است که باعث ایجاد حس تفاوت و انتقال در آهنگ میشود. پل معمولا با بازگشت به قسمت A به پایان میرسد.
بخش سوم: هارمونی و ملودی
یکی از مهمترین بخش های قوانین اساسی برای آهنگسازی را می توان اینگونه گفت که آهنگساز باید با هارمونی و ملودی آشنا باشد تا بتواند آثار خود را به صورت زیبا، منحصر به فرد و هماهنگ بسازد. هارمونی و ملودی دو عامل اصلی در ایجاد حس و احساس در موسیقی هستند. هارمونی و ملودی را میتوان به عناصر زیر تقسیم کرد:
گام:
گام یک دسته از نتهای صوتی است که با یک قانون خاص به هم پیوستهاند. معمولا با نام یک نت اصلی و یک کلید (بزرگ یا کوچک) مشخص میشود. برای مثال، گام C بزرگ شامل نتهای C, D, E, F, G, A, B است.
آکورد:
آکورد یک ترکیب از سه یا چند نت صوتی است که در یک زمان با هم نواخته میشوند. آکوردها را معمولا با نام یک نت اصلی و یک کیفیت (بزرگ، کوچک، هفتم، تعلیق و …) مشخص میکنند. برای مثال، آکورد C بزرگ شامل نتهای C, E, G است.
پروگرس آکورد:
پروگرس آکورد یک دنباله از چند آکورد است که به صورت منظم و تکرار شونده در طول آهنگ قرار میگیرند. این آکوردها را معمولا با نام گام و ترتیب آکوردها در گام مشخص میکنند. برای مثال، پروگرس C-Am-F-G به این معناست که در گام C ماژور، آکوردهای C ماژور، A مینور، F ماژور و G ماژور به ترتیب نواخته میشوند.
فرکانس:
تعداد تغییرات فشار هوا در واحد زمان را فرکانس می گویند که توسط صدا ایجاد میشود. فرکانس رابطۀ مستقیم با ارتفاع صدا دارد. هر چه فرکانس صدا بالاتر باشد، ارتفاع صدا هم بالاتر است.
انتروال:
انتروال فاصلۀ فرکانس دو نت صوتی است که رابطۀ مستقیم با فضای صوتی دارد. هر چه انتروال دو نت بزرگتر باشد، فضای صوتی بین آنها هم بزرگتر است.
مود:
مود یک حالت خاص از یک مقیاس است که با تغییر نقطۀ شروع و پایان مقیاس به دست میآید. این حالت رابطۀ مستقیم با رنگ و خلق و خو صوتی دارد. هر چه مود یک مقیاس تغییر کند، رنگ و خلق و خو صوتی هم تغییر میکند. برای مثال، مود لیدین یک حالت از مقیاس C ماژور است که با شروع از نت B به دست میآید.
بخش چهارم: تکنیکها و روشهای خلاقانه
آهنگساز باید از تکنیکها و روشهای خلاقانه استفاده کند تا بتواند آثار خود را به صورت منحصر به فرد، جذاب و هنرپیشه بسازد.
تکنیکها و روشهای خلاقانه شامل استفاده از عناصر غیرمعمول، تغییر در عناصر معمول، ترکیب عناصر مختلف و ابداع عناصر جدید در آهنگسازی است.
برخی از این تکنیکها و روشها عبارتند از:
- سینکوپ: سینکوپ یک تغییر در الگوی ریتم است که با قرار دادن نتهای صوتی در جایگاههای غیر منظم در پولس انجام میشود. سینکوپ باعث ایجاد حس شور و هیجان در آهنگ میشود.
- مدولاسیون: مدولاسیون یک تغییر در گام آهنگ است که با قرار دادن آکوردهای انتقال در پروگرس آکورد انجام میشود. مدولاسیون باعث ایجاد حس تغییر و تنوع در آهنگ میشود.
- سمپلینگ: سمپلینگ یک روش استفاده از صداهای ضبط شده از منابع مختلف در آهنگسازی است. سمپلینگ میتواند با استفاده از سازهای الکترونیک، کامپیوتر یا نرمافزارهای ویرایش صوت انجام شود. سمپلینگ باعث ایجاد حس جدید و خلاقانه در آهنگ میشود.
- آرپژ: آرپژ یک تکنیک نواختن آکوردها به صورت تک تک نتها به جای همزمان است. آرپژ میتواند با استفاده از سازهای زهی، کلاویهای، الکترونیک یا نرمافزارهای تولید صوت انجام شود. آرپژ باعث ایجاد حس روان و پر جنب و جوش در آهنگ میشود.
خلاصه:
در این مقاله ، به بررسی قوانین اساسی برای آهنگسازی پرداختیم. مطالب را به چهار بخش تقسیم کردیم: بخش اول: مفاهیم پایهای آهنگسازی، بخش دوم: ساختار و فرم آهنگ، بخش سوم: هارمونی و ملودی و بخش چهارم: تکنیکها و روشهای خلاقانه. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید و جالب بوده باشد و بتوانید با استفاده از آن به بهبود تواناییهای خود در آهنگسازی کمک کنید.